Sebelum ada Akta Kanak-Kanak 2001, kita ada Akta Perlindungan Kanak-Kanak 1994 yang lebih memberi perlindungan kepada kes penderaan ke atas kanak-kanak berikutan kes B Balasundram yang berusia 26 bulan mati akibat didera pada 15 Mei 1990. Akta itu dimansuhkan dan peruntukannya dimasukkan ke dalam Akta Kanak-Kanak 2001 yang menambah kekurangan yang ada kepada Akta Perlindungan Kanak-Kanak 1991.
Selain Akta Perlindungan Kanak-Kanak 1991, Akta Kanak-Kanak 2001 juga menggabungkan Akta Gadis dan Wanita 1973 dan Akta Juvana 1947.
Akta Kanak-Kanak 2001 ini juga menjadikan perbuatan aniaya, abai, cuai, buang atau mendedahkan kanak-kanak kepada kemungkinan kecederaan fizikal, mental dan emosi suatu kesalahan. Jika sabit kesalahan boleh dihukum denda maksimum RM20,000 atau penjara maksimum 10 tahun atau kedua-duanya sekali (Seksyen 31).
Akta itu mempunyai lima asas, iaitu menyatukan dan meminda undang-undang yang berhubungan dengan pemeliharaan, perlindungan dan pemulihan kanak-kanak dan untuk mengadakan peruntukan bagi perkara yang berkaitan dan bersangkutan dengannya.
Akta ini mengiktiraf bahawa wawasan negara sebagai negara maju sepenuhnya ialah suatu negara dengan keadilan sosial dan pembangunan moral, etika dan rohani sama pentingnya dengan kemajuan ekonomi dalam mewujudkan masyarakat Malaysia madani yang bersatu padu, progresif, damai, penyayang, adil dan berperikemanusiaan.
Ia juga mengiktiraf bahawa seseorang kanak-kanak bukan saja suatu bahagian penting masyarakat, tetapi juga kunci kehidupan, pembangunan dan kemakmuran masyarakat itu.
Dengan akta ini kita mengakui seseorang kanak-kanak, oleh sebab ketidakmatangannya dari segi fizikal, mental dan emosinya, memerlukan perlindungan, pemeliharaan dan bantuan khas, selepas kelahiran untuk membolehkannya turut serta dalam dan menyumbang secara positif ke arah membentuk suatu masyarakat Malaysia madani yang unggul.
Akta itu mengiktiraf bahawa setiap kanak-kanak berhak untuk mendapatkan perlindungan dan bantuan dalam segala hal keadaan tanpa mengira apa-apa jenis perbezaan, seperti ras, warna kulit, jantina, bahasa, agama, asal usul atau kecacatan fizikal, mental atau emosi atau apa-apa status lain.
Selain Akta Perlindungan Kanak-Kanak 1991, Akta Kanak-Kanak 2001 juga menggabungkan Akta Gadis dan Wanita 1973 dan Akta Juvana 1947.
Akta Kanak-Kanak 2001 ini juga menjadikan perbuatan aniaya, abai, cuai, buang atau mendedahkan kanak-kanak kepada kemungkinan kecederaan fizikal, mental dan emosi suatu kesalahan. Jika sabit kesalahan boleh dihukum denda maksimum RM20,000 atau penjara maksimum 10 tahun atau kedua-duanya sekali (Seksyen 31).
Akta itu mempunyai lima asas, iaitu menyatukan dan meminda undang-undang yang berhubungan dengan pemeliharaan, perlindungan dan pemulihan kanak-kanak dan untuk mengadakan peruntukan bagi perkara yang berkaitan dan bersangkutan dengannya.
Akta ini mengiktiraf bahawa wawasan negara sebagai negara maju sepenuhnya ialah suatu negara dengan keadilan sosial dan pembangunan moral, etika dan rohani sama pentingnya dengan kemajuan ekonomi dalam mewujudkan masyarakat Malaysia madani yang bersatu padu, progresif, damai, penyayang, adil dan berperikemanusiaan.
Ia juga mengiktiraf bahawa seseorang kanak-kanak bukan saja suatu bahagian penting masyarakat, tetapi juga kunci kehidupan, pembangunan dan kemakmuran masyarakat itu.
Dengan akta ini kita mengakui seseorang kanak-kanak, oleh sebab ketidakmatangannya dari segi fizikal, mental dan emosinya, memerlukan perlindungan, pemeliharaan dan bantuan khas, selepas kelahiran untuk membolehkannya turut serta dalam dan menyumbang secara positif ke arah membentuk suatu masyarakat Malaysia madani yang unggul.
Akta itu mengiktiraf bahawa setiap kanak-kanak berhak untuk mendapatkan perlindungan dan bantuan dalam segala hal keadaan tanpa mengira apa-apa jenis perbezaan, seperti ras, warna kulit, jantina, bahasa, agama, asal usul atau kecacatan fizikal, mental atau emosi atau apa-apa status lain.
0 comments:
Post a Comment